জননী
যিয়ে কোৱা নাছিল মোক
অসভ্য যুগৰ দলিত সভ্যতাৰ কথা
ঘৰপোৰা ভেঁটিত বিলাসী প্ৰাসাদৰ কথা
মোৰ জননী আছিল এক সভ্যতাৰ নাম
সততাৰ নিচাত আসক্ত
অশ্ৰুসিক্ত এজাক কোমল বতাহৰ নাম |
বতাহ বলিবলৈ লাগে এখন মুকলি আকাশ
নিজক দেখিবলৈ লাগে এখন নিকা সমাজ |
জননী
যি কোৱা নাছিল মোক
নিৰ্মম মৰমেৰে লিখা বেদনাৰ সাঁচিপাটৰ কথা
গুলীত বীমাকৃত এটি জীৱনৰ কথা
মোৰ জননী
এক অনুভূতিৰ নাম
বেদনাৰে ভাৰাক্ৰান্ত
হাঁহিৰ সৌৰভেৰে সোনালী কপৌপাহিৰ নাম |
সুখ পাবলৈ লাগে এখন দুখৰ আকাশ
বেদনা পাবলৈ লাগে বদনাহীন বতাহ |
জননী
যি কোৱা নাছিল মোক
দুখৰ অশ্ৰুত প্ৰৱালমণি থকাৰ কথা
সমাজবিৰোধী বুলি হেয়ে থলুৱা সংস্কৃতিৰ কথা |
আজি মোৰ জননী
এক বৰ্ণাঢ্য নিৰাশাৰ নাম
যাতনাৰ চোতালত অংকিত
কলিমাসনা "সাংস্কৃতিক সভ্যতা"ৰ নাম |
জননী
এতিয়া মাথো এক প্ৰখৰ ৰ’দৰ নাম
দেই পুৰি যোৱা জোনাকত
সমাধিস্থ আশাৰ তজবজীয়া সাধুকথাৰ নাম |
ধ্ৰুৱজ্যোতি শৰ্ম্মা
ৰচনাকাল : ১৭.০১.২০০৫
খুব সুন্দৰ হৈছে ধ্ৰুৱ দা | মোৰ অন্তৰ চুই গ’ল এই কবিতাটোৱে.....
ReplyDelete